W roku 2021 przypada 250. rocznica śmierci Jana Klemensa Branickiego, męża Izabeli Branickiej. Rok ten został ustanowiony przez białostockich radnych rokiem Jana Klemensa Branickiego, dlatego podczas Festiwalu Sztuk Dawnych im. Izabeli Branickiej nie może zabraknąć odniesień do tego jakże ważnego wydarzenia w życiu Izabeli Branickiej oraz przypomnienia osoby i zasług właściciela Białegostoku Hetmana Jana Klemensa Branickiego. W sposób niezrównany przyczynił się on do rozwoju Białegostoku, doprowadził do ponowienia praw miejskich w 1749 roku a pałac rodu jest do dziś turystyczną wizytówką stolicy województwa podlaskiego. Był ostatnim męskim przedstawicielem rodu Branickich herbu Gryf, nazywany najrzędniejszym magnatem Rzeczypospolitej, posiadał 12 miast, 257 wsi i 17 pałaców. Wraz z Izabelą Branicką był również Mecenasem kultury a zbudowany przez niego Opernhaus był jednym z najbardziej znanych w Polsce. Do śmierci hetmana w opernhausie działał zespół baletowy oraz orkiestra.

W związku z tą szczególną okolicznością Festiwal rozpoczniemy już 9 października w rocznicę śmierci Jana Klemensa Branickiego wykonaniem Requiem in c Johanna Adolfa Hassego. Utwór wybrany nie przypadkowo, posiadający iście królewski splendor, był bowiem wykonany podczas pogrzebu ostatniego króla Polski z rodu Wettynów – Augusta III Sasa, którego gorącym stronnikiem był Hetman Wielki Koronny Jan Klemens Branicki.

Johann Adolf Hasse był przez 30 lat dyrygentem na dworach Augusta II Mocnego i Augusta III – elektorów saksońskich, a równocześnie kolejnych władców Polski . W tym fakcie upatrywać należy źródła zainteresowania kompozytora muzyką polską, do której niejednokrotnie nawiązuje w swych dziełach: w jego kompozycjach odnajdujemy fragmenty opatrzone słowami alla polacca lub arie nel gusto polacco. Hasse wielokrotnie gościł również w Warszawie , gdzie w latach 1758–1762 drezdeński zespół, który towarzyszył w królowi, wykonał 12 oper jego autorstwa. Istnieją poszlaki, że Hasse będąc wraz z dworem Augusta III w Warszawie, gościł również w Pałacu Branickich w Warszawie i w Białymstoku, u drugiej po królu osoby w Państwie – Hetmana Wielkiego Koronnego Jana Klemensa Branickiego. Z racji na powiązania z orkiestrą królewską koncertmistrza kapeli Branickiego – Antoniego Kossołowskiego (Kozłowskiego), jest bardzo prawdopodobne, iż dzieła Hassego były wykonywane również w białostockim Opernhausie.

J.K. Branicki Zmarł w Białymstoku 9 października 1771 roku. Pochowany został w Krakowie w kościele św. św. Piotra i Pawła, natomiast z fundacji żony Izabeli w 1778 w starym kościele farnym w Białymstoku ustawiono nagrobek hetmana, zawierający urnę z sercem Branickiego. Wykonanie królewskiego Requiem będzie godnym wyrazem wdzięczności i rodzajem hołdu złożonego budowniczemu Białegostoku przez jego współczesnych mieszkańców.

Koncert będzie otwarty dla publiczności ze wstępem wolnym a także, aby zwiększyć zasięg będzie transmitowany i wyświetlony na telebimie umieszczonym przed Ratuszem na Rynku Kościuszki z możliwością obejrzenia przez spacerujących melomanów.